سید بن طاووس (اعلی الله مقامه) در کتاب شریف "اقبال الاعمال" صفحه ۴۶۴ از حضرت امام رضا (ع) روایت کرده است که حضرت فرمودند:

هنگامی که قیامت فرا می رسد، چهار روز با فخر و مباهات بر خداوند وارد می شوند همانند ورود عروس در شب زفاف بر شوهر. از حضرت سوال شد: آن چهار روز کدامند حضرت فرمودند: روز قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدیر و بدرستیکه روز غدیر در بین آنها مانند ماه است در بین ستارگان و آن روزی است که حضرت ابراهیم خلیل از آتش نجات یافت و به شکرانه اش آن روز را روزه گرفت. و آن روزی است که خداوند در آن روز، دین را کامل کرد و این کامل کردن به سبب نصب کردن امیرالمومنین به عنوان شاخص توسط پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است و فضیلت و جلوهای نور آن حضرت را آشکار نمود و آن روز را روزه گرفت. و بدرستیکه آن روز، روز کمال است و روز به خاک مالیدن بینی شیطان و قبولی اعمال شیعیان و دوستان آل محمد صلوات الله علیهم. و روزی است که خداوند به اعمال مخالفین نظر می کند و آن را نابود می گرداند و این قول خداوند است «فجعلناه هباءً منثورا» فرقان آیه ۲۳

روز غدیر روزی است که جبرئیل (ع) امر کند منبری از کرامت الهی در مقابل بیت المعمور (کعبه) نصب شود و در حالی که ملائکه آسمانها اطراف او گرد آمده و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را ستایش می کنند بر منبر رفته و برای شیعیان امیرالمومنین و ائمه (علیهم السلام) و دوستان آنان از فرزندان آدم طلب آمرزش می کند.

و غدیر روزی است که خداوند متعال به ملائکه خود امر می کند قلم نگارش اعمال از محبین اهل بیت (علیهم السلام) و شیعیانش به مدت سه روز، از روز غدیر برداشته شود. و خداوند امر می کند که خطاهای محبین و شیعیان نوشته نشود به برکت کرامت محمد و علی و ائمه معصومین (علیهم السلام). و غدیر روزی است که خداوند مخصوص محمد و آل محمد و صاحبان رحمت (محبین و شیعیان) قرار داده است. و غدیر روزی است که خداوند متعال در حق بنده مومنش وسعت می بخشد در همه انواع رزق برای خانواده و خودش و برادرانش (دینی و نسبی). و آزاد می کند آن ها را از آتش. و غدیر روزی است که خداوند قرار داده است در آن روز سعی شیعیان را مشکور و گناهشان را مغفور و عملشان را مقبول.